wokół czegoś

См. также в других словарях:

• otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… …   Słownik języka polskiego

• myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… …   Słownik frazeologiczny

• krążyć — myślami wokół czegoś; czyjaś myśl krąży (czyjeś myśli krążą) wokół czegoś zob. myśl 10. Krążyć wokół tematu zob. błądzić …   Słownik frazeologiczny

• obręcz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. «pasek metalowy stanowiący okucie koła wozu lub (niekiedy drewniany) przytrzymujący klepki beczki» Obręcz koła. Obręcz na beczce. 2. «część koła samochodu, roweru itp., na którą nakłada się ogumienie» 3. «rodzaj… …   Słownik języka polskiego

• opleść — dk XI, oplotę, opleciesz, opleć, oplótł, oplotła, opletli, opleciony oplatać ndk I, opleśćam, opleśćasz, opleśćają, opleśćaj, opleśćał, opleśćany 1. «okręcić coś wokół kogoś lub czegoś, okręcić coś czymś; omotać» Opleść paczkę sznurkiem, butelkę… …   Słownik języka polskiego

• szum — I m IV, D. u, Ms. szummie; lm M. y 1. «niski, bezdźwięczny odgłos wywoływany przez poruszające się masy czegoś (np. powietrza, wody, gałęzi drzew); przeciągły, długi szmer, hałas» Cichy, daleki, donośny, gwałtowny, łagodny, monotonny,… …   Słownik języka polskiego

• oplot — m IV, D. u, Ms. oplotocie; lm M. y 1. «oplecenie czegoś, oplecenie się wokół czegoś; to, co oplata, co okręca się wokół czegoś» Drzewo w oplotach powoju. 2. «warstwa ochronna izolacyjna lub ekranująca przewodu elektrycznego wykonana w postaci… …   Słownik języka polskiego

• pookręcać — dk I, pookręcaćam, pookręcaćasz, pookręcaćają, pookręcaćaj, pookręcaćał, pookręcaćany «okręcić, owinąć wiele czegoś, okręcić w wielu miejscach, ze wszystkich stron; poowijać» Pookręcać palce bandażem. Pookręcać pnie drzew słomą. pookręcać się 1.… …   Słownik języka polskiego

• okrążać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, okrążaćam, okrążaća, okrążaćają, okrążaćany {{/stl 8}}– okrążyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, okrążaćżę, okrążaćży, okrążaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszając się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

• okręcać się – okręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} owijać się, oplatać się wokół czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sznur okręcił mu się wokół szyi. Groch okręca się wokół tyczki. Uwiązana koza okręciła się wokół kołka. {{/stl 10}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień